شکوه میرزادگی کیست؟

شكوه ميرزادگي يكي از اعضاي گروه تروريستي چپگرا موسوم به «سیمُرغ» است كه در سال 1352 به اتهام مشاركت در طراحي يك حمله مسلحانه گروگانگيري دستگير و محاكمه شد اما با لو دادن دوستانش مورد عفو قرار گرفت. شکوه فرهنگ ( "فرهنگ" يا "فرهنگ رازي" نام خانوادگي شوهر اولش بود)، همراه با خسرو گلسرخی شاعر جوان چپ ‌گرا و همسرش عاطفه گرگین به عنوان خبرنگار سرویس ادب و هنر در روزنامه کیهان فعالیت می ‌کرد. آن ‌ها گروهی چپي را تشکیل ‌دادند که در اوایل دهه ۵۰ طرح ترور محمدرضا پهلوی را در سر می پروراند. در این میان، «شکوه فرهنگ» از طریق روابط خاصی که با خلبان مخصوص شاه داشت، در جریان رفت و آمد‌ها و محل ‌هایی که شاه در آن ‌ها اقامت می‌ کرد، قرار گرفت و اطلاعات جمع ‌آوری شده‌اش را در اختیار گروه قرار داد. بر اساس این اطلاعات طرح‌ های ابتدایی متفاوتی ریخته شد، اما از آن جایی که هیچ یک از ایده‌ ها عملی نبود، هرگونه اقدامی علیه شاه منتفی ‌شد. سپس شكوه فرهنگ ( ميرزادگي) بار ديگر در همكاري با اين گروه 12 نفره تروريستي يك عمليات گروگانگيري مسلحانه ديگر را طرح ريزي كردند و قصدشان این بود كه هنگام برگزاری مراسم جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۵2، با استفاده از فرصتی که برای رضا علامه زاده پیش آمده بود چون فیلمی ساخته و برنده جایزه شده بود، هنگام دریافت جایزه ازدست شهبانو فرح، با پنهان کردن اسلحه در دوربین‌های تلویزیونی، فرح پهلوی و رضا پهلوی را گروگان بگیرند و تا شايد بتوانند آنها را با برخی از زندانیان ِ سیاسی چپي مبادله كنند. اعضاي اين گروه 12 نفره عبارت بودند از طيفور بطحايي، خسرو گلسرخي، عباس سماكار، كرامت‌الله دانشيان، ايرج جمشيدي، شكوه فرهنگ ( ميرزادگي)، محمدرضا علامه‌زاده، ابراهيم فرهنگ رازي (شوهر اول شكوه ميرزادگي) ، مريم اتحاديه، مرتضي سياه‌پوش، منوچهر مقدم سليمي و فرهاد قيصري و مازيار بهروز و هسته اصلي اين گروه با سازمان چريك‌هاي فدائي خلق مرتبط بودند. البتّه با نفوذ ِ ساواک به درون ِ محفل و لو رفتن ِ نقشۀ آنان، هر دوازده نفر اعضای آن دستگیر و محاکمه شدند. شکوه فرهنگ در بازجوئی اولیه، برای رهاندن خود، نام دو تن از دوستانش يعني خسرو گلسرخی و منوچهر مقدم سلیمی را به زبان ‌آورد و ساواک با استفاده از اعترافات شکوه فرهنگ ، گلسرخی و تعدای از افراد هسته مطالعاتی او را به دادگاه کشاند. شکوه فرهنگ اعتراف کرد که دو سال قبل زمانی که در هسته مطالعاتی گلسرخی شرکت داشته بارها از او شنیده است كه شاه بايد اعدام شود. در جلسه دادگاه، شکوه فرهنگ از شاه و مسوولان دادگاه درخواست نمود که به پاس اینکه همفکران خود را لو داده است؛ مورد عفو قرار گیرد و همسرش ابراهیم فرهنگ رازی ضمن اعلام جرم علیه گلسرخی به اتهام فریب دادن او و همسرش و چند تن دیگر با هماهنگی ساواک به مسخره کردن و تحقیر گلسرخی پرداخت. در اين دادگاه، پس از خيانت شكوه ميرزادگي، از بین ِ دوازده نفر اعضای ِ این گروه ، "خسرو گلسرخی" و همینطور "کرامت الله دانشیان" به اعدام محکوم شدند و سه نفر از اعضای این گروه ، یعنی "طیفور بطحائی" ، "رضا علّامه زاده" و "عبّاس سماکار" ، بر حسب ِنقش مهمتری که در طرح ِ گروگانگیری ولیعهد داشتند ، به حبس ِ ابد محکوم شدند و سایرین مشمول محکومیت های سبُک تر شدند و شكوه فرهنگ ( ميرزادگي) به پاس خوش خدمتي مورد عفو قرار گرفت. شكوه ميزادگي پس از خروج از زندان، مدتي به روزنامه نويسی پرداخت و در اوايل سال 1356، موفق شد که برای رفتن به اروپا اجازه خروج بگيرد و لندن را برای اقامت دايم خود برگزيند اما در دی ماه سال 56 براي شركت در تظاهرات و اغتشاشات انقلاب اسلامي بار ديگر به ايران بازگشت. پس از انقلاب او به جرم همكاري با گروه هاي چپ دوباره دستگير شد اما بار ديگر از ايران گريخت و اكنون با نام "شکوه میرزادگی" ، همراه با شوهر دومش "اسماعیل نوری علاء" با نام مستعار "پيام" در شهر دِنوِرِ ايالت کُلُرادو در آمريكا زندگی می‌کند و او كه سابقه مخالفت با مظاهر فرهنگ ايران باستان را داشت اين بار به ظاهر زيرعنوان مدافع ایران باستان با تشكيل "کميته بين المللی نجات پاسارگاد" و جذب افراد علاقه‌مند، آنها را در دام دستگاه امنيتي رژيم گرفتار مي سازد.