بخشی از سرگذشت پیروز پارسی(فردوسی)
در کودکی به همراه پدرش که استاد فلسفه و تاریخ کهن بود به دانشکده توس میرفته است اکثر اساتید آنجا که تازی و عرب زبان بودند نمیتوانستند نام پیروز* را خوب تلفظ کنند و او را (بی روز) میخواندند. این موضوع باعث شد تا پدر او (پرویز) که خود را در جمع مسلمین *فخرالدین احمد* می نامید فرزندش را نیز *منصور حسن* بنامد.
در طول تاریخ بارها و بارها روستای باژ و باغ فردوس مورد هجوم تاریان مستقر در توس واقع شده بود اما با دلیری دهقانان وفادار به خاندان فردوسی, املاک و اموال آنان از گزند بیگانگان در امان بود. پیروز پارسی فردوسی این سروده را بخاطر نفرتش از اعراب متجاوز سروده بود.
این شعر فردوسی از بیشتر شاهنامه ها حذف شده لطفاً به اشتراک بگذارید تا همه بدانند دیده این شاعر بزرگ نسبت به تازیان(اعراب) چه بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر